ارزیابی بهنگام پایداری گذرای سیستم های قدرت شامل sssc با استفاده از روش تابع انرژی و شبکه های عصبی

رشد روزافزون مصرف انرژی الکتریکی از یک طرف و محدودیت های اقتصادی و زیست محیطی برای ساخت نیروگاه ها و خطوط انتقال جدید از طرف دیگر، سبب شده است که سیستم های قدرت بسیار نزدیک به حدود خود عمل کنند و احتمال وقوع مشکل ناپایداری گذرا بیشتر شود. به منظور افزایش پایداری گذرای سیستم قدرت، ادوات مبتنی بر الکترونیک قدرت سری یا موازی مانند جبران کننده سری سنکرون استاتیکی (sssc)، می توانند با هدف کنترل سیلان توان در خط انتقال و در نتیجه تغییر زوایای نسبی روتور ماشین های سنکرون به کار روند. در این پایان نامه با استفاده از روش تابع انرژی گذرا (tef) یک روش کنترل برای sssc استخراج می شود که نرخ اتلاف انرژی گذرا را به عنوان معیاری از میرایی سیستم افزایش می دهد. روش کنترل sssc به صورتی بدست می آید که کاملاً منطبق بر معیار روش مستقیم لیاپانف باشد، به طوریکه انرژی گذرای سیستم به سرعت از بین برود. همین روش کنترل برای سیستم های قدرت چندماشینه نیز به کار گرفته می شود. علاوه بر این، برای آنکه بتوان ضریب بهره مورد نیاز sssc را متناسب با تغییرات شرایط کاری سیستم به سرعت برآورد نمود، از یک شبکه عصبی (nn) پرسپترون چند لایه (mlp) استفاده می شود. شرایط کاری قبل از وقوع خطای سیستم به عنوان ورودی و ضریب بهره sssc به عنوان خروجی شبکه عصبی پرسپترون چندلایه به کار می رود. روش پیشنهاد شده با استفاده از یک سیستم آزمون تک ماشینه (smib)، یک سیستم آزمون 9-شینه و سیستم آزمون 39-شینه new england تشریح می گردد. در نهایت پس از ارائه، به بررسی کامل نتایج بدست آمده پرداخته خواهد شد.